Στις παρακάτω ιστορίες οι δύο ήρωες δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει στη ζωή των άλλων, οπότε και αντιδρούν έχοντας στο μυαλό τους μόνο την δική τους πλευρά.
“Πριν από μερικές ημέρες η Μαρία έχασε την μητέρα της. Είναι συντετριμμένη από την απώλεια. Με μεγάλο κόπο προσπαθεί να επιστρέψει στην κανονικότητα και να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της. Πηγαίνοντας προς το super market, στο οποίο εργάζεται, για να ξεκινήσει την βάρδια της, προσπαθεί να συγκρατήσει τα δάκρυά της. Εν τέλει, τα καταφέρνει. Φτάνοντας στο πόστο της χαμογελάει μετά βίας στους πελάτες, πασχίζοντας παράλληλα να μείνει συγκεντρωμένη.
Κάνει λάθος σε έναν λογαριασμό και ο πελάτης θυμωμένος αρχίζει να της φωνάζει και να την κατηγορεί ότι προσπάθησε να τον κλέψει. Η ίδια προσπαθεί να του εξηγήσει ότι ήταν ένα απλό λάθος χωρίς καμία πρόθεση από την πλευρά της. Εκείνος συνεχίζει να της επιτίθεται, οπότε η Μαρία χάνει την ψυχραιμία της και αρχίζει να του φωνάζει.
Κάποιοι από τους υπόλοιπους πελάτες έχουν αρχίσει και δυσανασχετούν για την καθυστέρηση, ενώ ο πελάτης ζητά να μιλήσει με τον υπεύθυνο της, ο οποίος μετά την λήξη της βάρδιας τής κάνει σύσταση για την συμπεριφορά της. Η Μαρία επιστρέφει σπίτι της ράκος με φόβο ότι μπορεί να χάσει και την δουλειά της.”
“Ο Γρηγόρης είναι πολύ πιεσμένος το τελευταίο διάστημα. Απολύθηκε πριν μία εβδομάδα και έχει μεγάλη αγωνία για το μέλλον. Έχει γίνει ευερέθιστος και οργίζεται με το παραμικρό. Γύρισε μόλις από το super market και είναι έξαλλος με μία ταμία, που τον χρέωσε παραπάνω. Αν δεν το είχα δει, λέει στη σύζυγό του, θα μου είχε φάει χρήματα. Της τα χρωστούσα; Και όχι μόνο δεν μου ζήτησε συγνώμη, αλλά μου φώναζε και από πάνω. Μένουν να συζητάνε για την αδικία που επικρατεί στον κόσμο. Αυτή η εργαζόμενη δεν είναι καθόλου καλή στην δουλειά της, μα την έχει ακόμη, καταλήγουν, σε αντίθεση με εκείνον που είναι πλέον άνεργος”.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι επικρατεί στη ζωή των άλλων, μπορούμε όμως να δείξουμε κατανόηση, Η βάση της ενσυναίσθησης είναι να προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον άλλον. Απαντά με λίγα λόγια στο ερώτημα αν έχουμε την ικανότητα να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια κάποιου άλλου, ο οποίος έχει διαφορετική οπτική και αντίληψη από εμάς. Η ύπαρξη μιας αντικειμενικής πραγματικότητας είναι άλλωστε ουτοπική, αν λάβουμε υπόψιν μας ότι ο κάθε άνθρωπος φιλτράρει τα διάφορα ερεθίσματα με βάση την δική του ιστορία, τις απόψεις και τις πεποιθήσεις του, τις ανάγκες και τα βιώματά του. Η εξέλιξη των παραπάνω ιστοριών θα μπορούσε να ήταν διαφορετική αν και οι δύο ήρωες έβγαιναν για λίγο από τα παπούτσια τους και έμπαιναν στην θέση του άλλου.
Ο Γρηγόρης σίγουρα θα έχει κάνει κάποια στιγμή στην διάρκεια της επαγγελματικής του ζωής άθελα του ένα λάθος, για το οποίο είχε απολογηθεί. Αν το θυμηθεί, θα κατανοήσει την θέση της Μαρίας και θα ακούσει τη συγγνώμη της.
Από την άλλη και η Μαρία πολύ πιθανόν να έχει εκνευριστεί στο παρελθόν με κάποιον επειδή θεωρούσε ότι την είχε εξαπατήσει. Σε αυτή την περίπτωση θα έδειχνε μία κατανόηση στον θυμό του πελάτη διαβεβαιώνοντας τον ότι δεν είχε κάποια τέτοια πρόθεση προβαίνοντας άμεσα στην επίλυση του θέματος δίνοντας του την χρηματική διαφορά, αντί να χάνει χρόνο να προσπαθεί να τον πείσει ότι δεν το έκανε εσκεμμένα.
Μυρτώ Φραγκάτου, Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια