Περνάς όλο σου τον χρόνο πιεσμένος και επιφορτισμένος με διάφορες ευθύνες περιμένοντας το καλοκαίρι για να να ζήσεις.
Τότε, λες θα μπορείς να χαλαρώσεις, να έρθεις σε επαφή με αγαπημένα πρόσωπα, να κάνεις γνωριμίες, να διασκεδάσεις. Είναι λοιπόν αναμενόμενο η περίοδος των διακοπών να συνοδεύεται από μία σωρεία προσδοκιών, με το ρίσκο να απογοητευτείς αν δεν εκπληρωθούν. Και αυτό γιατί περιμένεις μέσα σε αυτό το διάστημα να κάνεις όσα δεν μπόρεσες μέσα σε έντεκα μήνες. Φέτος όμως το καλοκαίρι αυτό είναι διαφορετικό. Η πανδημία επηρεάζει τις προσδοκίες των ανθρώπων, εφόσον έχει αλλάξει σημαντικά τις συνήθειες μας τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. ‘
Ετσι, άλλοι προχωρούν κανονικά με τα σχέδια τους προς πείσμα των καιρών, ενώ άλλοι αισθάνονται να περιορίζονται οι επιλογές τους από τον φόβο ή τις επιπτώσεις της πανδημίας.
Η τελευταία περίοδος είναι σαν να μας λέει με κάθε τρόπο ότι η ζωή και η ουσία είναι αλλού. Στη θέα της θάλασσας που προσπερνάς το χειμώνα, γιατί δεν είναι ακόμη η ώρα της να γίνει αντικείμενο απόλαυσης, στην χαρά του να ξυπνάς κάθε πρωί υγιής, στις καθημερινές στιγμές με αγαπημένα πρόσωπα. Μας υπενθυμίζει ότι η ζωή είναι αυτό που συμβαίνει όσο αναπολούμε το παρελθόν ή κάνουμε σχέδια για το μέλλον.
Τώρα είναι μία καλή ευκαιρία για να αναρωτηθείς γιατί αναβάλλεις την ζωή σου για μία συγκεκριμένη περίοδο μέσα στον χρόνο και να επιτρέψεις στον εαυτό σου να βιώνει και να απολαμβάνει την παρούσα στιγμή.
Γιατί η ζωή είναι περιλαμβάνει καθημερινές ευκαιρίες απόλαυσης, που είτε δεν βλέπεις προσδοκώντας ένα διαφορετικό μέλλον είτε αναβάλλεις για την στιγμή που θα έχεις χρόνο.
Μυρτώ Φραγκάτου, Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια